Mr. & Mrs.

Een cliché, maar het is waar ... de tijd vliegt ongelooflijk snel.

Waar waren we gebleven? Juist ... eind augustus ... Thomas kwam donderdag 27 augustus terug thuis van een veertiendaagse offhshore trip. Hij had 2 weken in de nachtshift gewerkt, dus het bioritme was wat ontregeld. Het weerzien was bovendien van korte duur want een dag later stapte mijn ventje reeds het vliegtuig op voor een weekje feesten in België: eerst in Oostende met pasgehuwden Mike & Charlotte en nadien in de stad der steden Waregem ... gezellig tafelen met de uitroeptekens, (te ;)) veel lekkere pintjes op zaterdag en maandag, en naar aloude traditie een stukske miserable op dinsdag bij de Freddie vooraleer de centen ingezet werden op de paardjes! In Kopenhagen had ik ondertussen bezoek van mijn broer Jo, schone zus Kathy en nichtjes Elke en Silke. Oh wat was het fijn, (te) kort en super plezant. In die week stonden ook mijn examens Deens (mondeling en schriftelijk) op het programma: alle onderdelen geslaagd, en zelfs geen enkel foutje gemaakt op de schriftelijke testen! Jippie, op naar het volgende niveau/examen.

Op vrijdag 4 september verwelkomden we onze ouders, broers, zus, neefjes, nichtjes, Stijn, Astrid en Fientje in Kopenhagen. Fantastisch dat jullie erbij waren toen zaterdag 5 september, iets na elven ‘s morgens, in het stadhuis van Frederiksberg oa. hetvolgende weerklonk: “Will you Thomas Joris Cornelius Meersseman take Veerle Wulteputte to be your lawful wedded wide? Likewise, I ask you Veerle Wulteputte, will you take Thomas Joris Cornelius Meersseman to be your lawful wedded husband?” Tweemaal “Yes, I do” en zo geschiedde ... Mr & Mrs Thomas Meersseman! Married - part 1! Na een korte wandeling door regen en wind (het Deense weer zat niet echt mee) heften we het glas samen en schoven we aan tafel in een typisch Deens restaurant, Allegade 10. Wij hebben genoten... zowel van de spijzen als van jullie aanwezigheid! Dankjewel. Vanaf zondag was er dan tijd om samen de stad te verkennen: sommigen brachten een bezoekje aan de zoo, we kuierden rond in Kopenhagen centrum langsheen de toeristische trekpleisters, gingen naar Tivoli, wandelden in mooie parken,... we vonden het fijn.

Ons weekje als pasgehuwden in Kopenhagen was voorbijgevlogen. Het was sneller dan gewenst vrijdag 11 september. Ik vloog toen naar België voor een paar dagen en Thomas vloog op zondag 13 september naar Houston, Texas voor een week cursus. Thomas genoot eerst nog van een dineetje bij Dries en zijn vrouw op vrijdagavond en ging zaterdag pinten pakken met Marina & Berhard, beiden uitgedost in typisch Bavariaanse kledij, op de Oktoberfesten in Kopenhagen! En ook ik vierde zaterdag in België ... op het geslaagde trouwfeest van Kristien en Diederik. De laatste aankopen en to do’s voor onze kerkelijke trouw werden eveneens afgewerkt ... misschien dat de stress nu stillekes kan wegebben ... Zelfs de administratie om voor de kerk te trouwen is in orde geraakt. Eindelijk! Nadat ik vorige week van de bisschop (jawel, de pastoor van Kopenhagen nam me mee naar het niet onaardig ;) huis van de bisschop) vernomen had dat de papieren een paar weken terug reeds naar de bisschop in Gent opgestuurd waren, kreeg ik vandaag het verlossende bericht van onze pastoor in Destelbergen dat de papieren waren toegekomen en dat administratief alles nu in orde is.

Helaas is een andere administratieve molen opgestart. Toen we met onze Deense/internationale trouwakte naar de Belgische ambassade in Kopenhagen gingen om ons huwelijk in het bevolkingsregister in België in te schrijven, blijkt dat toch niet zou automatisch te gaan als ze ons vroeger verteld hadden. Grrrr. Indien we een Belgisch trouwboekje wensen (hier in Denemarken krijg je enkel een A4tje als trouwbewijs) moeten we onze trouwakte laten vertalen door een beëdigde vertaler, en zowel de originele als de vertaalde kopie voorzien van een apostille (zegel, stempel) die we bij Ministerie van Buitenlandse Zaken in Kopenhagen moeten halen/kopen. En natuurlijk ook aan de gemeente van laatste woonplaats in België, waar je huwelijk wil inschrijven, vragen welke papieren zij nog nodig hebben. We wachten het antwoord van de dienst burgelijke stand van Waregem af. To be continued.

Dinsdagavond 15 september was ik terug in Kopenhagen. “Normale” weken nu, zonder Deense lessen te brossen! Helaas slecht nieuws bij terugkeer naar de klas. Onze lerares Susanne, die eind juli dit jaar met leverkanker gediagnoseerd werd, is terminaal. De kanker is uitgezaaid ...verschrikkelijk: 34 jaar, 2 kleine kindjes ... en nog maar even meer te leven (palliatieve zorgen nu).

Zaterdag 19 september was mijn Texaantje ook terug thuis. Joepie! Vlug vlug zijn was doen zodat we op zondag er samen op uit kunnen trekken. Een klein halfuurke met de trein ... over de Oresund brug ... en we bereikten Malmo in Zweden. Het was een prachtige dag, zalig nazomerweertje, gezellige winkelwandelstraatjes en pleintjes. Lang leve winkels die open zijn op zondag: we keerden huiswaarts met zowaar 4 zakjes voor Thomas en eentje voor mij!!

Helaas loert byebye alweer om de hoek want vandaag is een nieuwe training van 14 dagen begonnen voor Thomas. De eerste dag van de training is in Kopenhagen op het hoofdkantoor, maar de rest vindt plaats in een hotel in Hvidovre, een beetje buiten Kopenhagen. Maar aangezien die training ook met avondactiviteiten, team-building dingen, zelfs 3 dagen in een tent slapen ... is, zullen we elkaar niet veel zien tussen vandaag en 4 oktober en is het opnieuw verlangen naar het einde van die training, want dan hebben we hoera 3 volle dagen samen in Kopenhagen, vooraleer mijn schatje dan voor 2 weken offshore vertrekt!