België

Op vrijdag 24 augustus was het na een lange tijd weer eens VAKANTIE!!!!

24 augustus was bovendien geen gewone vrijdag. Waregem Koerse stond immers voor de deur!! Kwestie van de feesten goed in te zetten gaven Brecht en Melanie een feestje bij hun thuis. Aangezien het mooi weer was, ging het feest door in de tuin. De meesten konden in korte mouwkes rondlopen, maar wij Dubaiaantjes moesten toch onze jas aanhouden. Later op de avond genoten we zeer van de warmte van de BBQ. Zoals we Brecht kennen had hij weer een (te) gigantische hoeveelheid drank voorzien. We hebben dapper gestreden, maar toch maar 17 van de 30 bakken Stella uitgedronken (ook nog wa Duvelkes, Leffe’s en Hoegaardens). Hadden de collega’s van Brecht nu ook wat gedronken dan waren we verder geraakt… De mannen van U!troepteken en die van het clubhuis hebben anders wel goed hun best gedaan met de vele estafettes. Dit was zeker een goede opener voor de Waregem Koerse feesten.

Zaterdag veel te vroeg wakker (stom bio-ritme). Gelukkig was het in de namiddag weer tijd voor terrasjes aan de markt. Veerle maakte (misschien wijselijk) de keuze om de zaterdagfestiviteiten te skippen en wat familie te bezoeken. Thomas heeft zich goed geamuseerd met Stiebie en een studiegenoot van hem. Na de nodige pintjes op de markt naar “Caziersenof” (Hof van Casier in AN, het stadspark) getrokken om wa optredentjes mee te pikken. Stiebie en zijn studiegenoot hadden daar een goeie verrassing, we werden plots vergezeld door 7 vrouwen. (for the record, we zijn braaf gebleven)

Zondag kwam Veerle Thomas opnieuw vergezellen in Waregem. We gingen immers naar den brunch van de Lions. Dit jaar was het echter geen brunch meer in kasteel ter laken maar een barbecue in de stoeterij van Willy Naessens in Wortegem-Petegem. Hoewel Thomas de ontbijtkoekskes van de vorige jaren miste was het toch zeker weer een geslaagde happening. Met iets te veel champagne en wijn in het lijf weer naar Waregem gereden om eens vroeg te gaan slapen. (ach ja, in België vliegde er tenminste ni voor in den bak)

Maandag alweer veel te vroeg wakker (inderdaad, nog steeds dat stom bio-ritme) in de namiddag wat rondgekeuveld op de braderie. Tegen de vooravond op de markt in Waregem pintjes gaan drinken in ons Arabieren outfit. Dit bracht het schaamrood op de wangen van onze mededrinkers, maar ja we vonden het toch wel plezant. Thomas en de mannen hebben stilaan weer de vorm van de studententijd terug. Begonnen met 5 pintjes op een halfuurke. Veerle wou dapper meedoen met 5 wijntjes op dat halfuurke maar ze werd er toch heel vrolijk van. Na dit aperitiefke een frietje gaan stekken. Maar eerst gechangeerd naar een Belgische outfit. Het was toch iets te koud om in België als Arabier door het leven te gaan. De frietjes smaakten heeeeeel erg en we hadden een goede fond voor de rest van de avond (voor de niet-kenners: maandagavond is traditioneel de grootste uitgaansavond van Waregem Koerse). We gingen vooral naar de feestjes op straat aan den Bananas, op de markt en aan den Piet-l’air. Om 3 uur moesten we echter al de handdoek in de ring gooien. Thomas kon dus niet aan zijn jaarlijkse traditie voldoen: uitgaan tot rond 7 uur, een miserable kopen bij Vereeckes en gaan maffen. Fré gaf Veerle hievan de schuld, maar het was toch echt wel te wijten aan het slaaptekort (het stomme bioritme, nietwaar) van de voorbije dagen. Anyway, dan maar een briefke op het bord van de mama gelegd om te vragen of ze een miserable van Vereeckes wou halen ’s morgens.

Op dinsdag komen de mannen traditiegetrouw een koffieke met een druppelke amaretto drinken en een stukske miserable eten bij Thomas thuis. Daarna trekken we gezamenlijk naar het koerseplein, om zoals elk jaar de paardjes te bekijken vanop den berg. En aangezien naar paarden kijken zonder te wedden maar saai is, hebben we weer volop de bookies aan het werk gehouden, maar jammergenoeg ook rijker gemaakt.

Woensdag zijn we naar Leuven getrokken, rustig terrasjes gedaan in de namiddag, later gaan aperitieven bij Goedele en dan ’s avonds naar een barbecue gegaan op ESAT met Thomas zijn oud-collegas. Dit ter afscheid van Tom Rigole (naar ESAT gekomen op aanraden van Thomas en net zoals Thomas ook voortijdig weggelopen). ’s Nachts mochten we blijven slapen bij Edwin en Cindy (dankuwel Edwin en Cindy). Leuk is dat net naast hun huis, coiffure Eddy zijn deuren geopend heeft. En Edwin maar beweren dat hij er niets mee te maken heeft.

Vanaf donderdag zijn we naar Koksijde-Bad getrokken om te relaxen aan de zee. Het is tenslotte vakantie, nietwaar. Het was niet echt warm genoeg om op het strand te gaan liggen (niet dat we daar behoefte aan hadden) maar het is toch voornamelijk drooggebleven. [[Om jullie geen ellenlang verhaal voor te schotelen beschrijven we de andere weken ietwat beknopter :) ]] Naast vaak lekker gaan eten en luieren hebben we ook op den dijk gewandeld, samen met Grietje ge-go-cart, de kusttam genomen tot in Bredene (wat een lange rit jongens), op het strand ge-jeu-de-bouled met Hendrik, Els en de kids, in het Luna park met de muntstukjes gespeeld, een stapke gaan zetten in Oostende met Mike en Charlotte, een filmke meegepikt in de plaatselijke cinema, op bezoek geweest bij Patrick, Els en Lotte aan zee, de stad Veurne ontdekt inclusief bezoek aan het bakkerijmuseum, korte uitstapjes net over de grens in Bray Dunes en Dunkerque (all part of the tourist in own country met nog meer stadsbezoeken aan Gent, Kortrijk, Brussel en Leuven). En nog meer, maar te veel om allemaal neer te schrijven! We hebben natuurlijk ook regelmatig gependeld naar het binnenland om met onze vrienden en grootouders, ouders, broers, zussen bij te kletsen. Het is ongelooflijk hoe rap dat den tijd gaat. Voor diegenen die we niet gezien hebben deze congé: altijd welkom in Dubai of tot in april/mei 2008!

Zaterdag 8 september was echter een dag om apart te vermelden. Wouter trad namelijk in het huwelijksbootje met zijn Jente. Het was de rit (241 km) van de kust naar het verre Limburg meer dan waard. Echt een superfeestje!!!! De lat voor de trouwfeesten van de volgende U!troeptekens is bij deze hoog gelegd. Wouter en Jente: Merci en proficiat!!!!
Nadat we een nachtje in Genk geslapen hadden, dachten we Hasselt eens te bezoeken. We zijn er echter gewoon met de auto eens doorgereden, elkaar aangekeken, en beslist dat we het de moeite niet vonden om te bezoeken. Dan zijn we maar weer terug naar de zee gereden. Om weer eens mosseltjes te gaan eten.

Na die zalige weken in België brak op 19 september de dag aan om terug het vliegtuig op te stappen. Gelukkig vloog dat nog niet direct terug naar de UAE maar wel naar het mooie Kenia, joehoe!

In een volgend verslag lees je meer over deze safari-reis in Kenia en onze eerste stappen op het Afrikaans continent.