Onze eerste duik

De volgende ochtend – zaterdag 7 juni - was het dan zover: onze eerste duik in zee! Samen met Russische instructrice Elena en een andere duikster Bes namen we het bootje aan Jumeirah Beach Hotel. Voor de kust van Dubai in de Arabische Golf ergens tussen The World en Palm Jumeirah werd het anker uitgegooid. We trokken onze uitrusting aan en met een achterwaarse salto sprongen we het sop in. En dan begon de tocht naar beneden ... langs de koord ... oren equalizen ... dieper en dieper ... tot we na 9/10m de bodem van Jumeirah Reef bereikten. Aangezien onze eerste duik een “plezier” duik was kregen we elk een banaan in de hand gestopt op de bodem. Ik had de tijd niet om stukjes banaan in zee te werpen of er kwam al een batfish aan mijn half gepelde banaan knabbelen. De max... vissen bananen voederen. Aangezien de zichtbaarheid heel slecht was – slechts 1-1,5meter, moesten we hand in hand zwemmen om elkaar niet uit het oog te verliezen. Van Jumeirah Reef hebben we dus met dat troebel water (vol zandpartikels...zouden die baggerwerken in de buurt daar voor iets tussenzitten;)) maar weinig kunnen zien. Na een klein half uurke gingen we terug naar de oppervlakte ... heel traag stijgend ... met één arm omhoog en kijkend naar boven ... en kwam daar toch wel geen vis in mijn vinger bijten zeker ...tot het zonlicht dichter en dichter kwam en onze kopjes boven water staken! Cool! Na wat oefeningkes boven water mochten we terug op de boot klauteren en een beetje uitrusten voor we een 2e keer gingen duiken. Even werd er overlegd met een andere boot met duikers vlakbij of we voor de tweede duik naar Madinat wreck dive site zouden varen maar wegens nog slechter weer daar zijn we ter plaatse gebleven. Tijdens de tweede duik moesten we dan aangeleerde skills demonsteren: pivoteren op bodem (drijfvermogen controleren), met kompas zwemmen, masker laten vollopen en leegblazen, buddy geen lucht meer en met alternatieve luchttoevoer gecontroleerd naar oppervlakte zwemmen, kwijtspelen en terugvinden van hoofdluchttoevoer, ... allemaal dingen die je normaal gezien niet nodig hebt maar best weet hoe/wat te doen – just in case. Het zijn dan ook nog “leer”duiken he. De laatste set oefeningen aan de oppervlakte waren er echter teveel aan voor Thomas die misselijk werd in het woelige water en daaropvolgend zijn ontbijt aan de zee cadeau deed! Bes was er niet in geslaagd de tweede duik mee te doen wegens hevige oorpijn en hing daarenboven bleekjes over de rand van de boot te kotsen. Ik was blij met mijn sterke maag die dag!