Thomas en Veerle in Denemarken: Musandam

Woensdagavond laat hield ik van onder het fleecedeken de armen wijd opengesperd want ... Thomas kwam toe in Dubai!! JOEPIE!

Van onder het fleecedeken, omdat ik ietwat ziek was (zere keel, verstopte neus, walrussenstem ... het plaatje is duidelijk he). Dat betekende ook dat ik de uitnodiging van Mr Ali Abdalla Al-Muaini en Mr Mohammed Adbulrahman Al-Hamar voor het trouwfeest van hun zoon Mansoor /dochter Zalikha heb moeten afwijzen. Mansoor is de broer van Elham, collega Emirates twee bureaus verder. Aangezien ook 3 andere collega’s geveld waren met dezelfde klachten, zelfs niet opgedaagd op werk, hebben we de trip naar Ajman gelaten voor het was en kan ik jullie voorlopig niet vertellen hoe het er op een lokaal Arabisch trouwfeest aan toe gaat. t Zal voor een volgende keer zijn. Maar helemaal niet getreurd hoor, de troostprijs thuis was fantastisch :)

Donderdag laatste werkdag van de week voor mij. Ware het niet van een meeting met kerel die speciaal van UK naar Dubai overgevolgen was, had ik me ziek gemeld. Nog maar goed en wel op het werk, kreeg ik van manager al te horen dat ik naar huis moest gaan na de meeting. Zogezegd zogedaan, en dus rond de middag terug het bed in. In de late namiddag hebben we Nico en Sylvie een (afscheids?)bezoek gebracht.

Aangezien Thomas nog een paar dagen lokaal verlof had, zijn we er met ons tweetjes een weekendje op uit getrokken naar Musandam, Oman.

De beknopte Wikipedia versie vertelt dat Musandam op het meest noordoostelijke punt van het Arabisch schiereiland ligt en gescheiden wordt van de rest van het Sultanaat Oman door een 100 kilometer brede strook van de Verenigde Arabische Emiraten. Vanwege de fjordachtige baaien en de steile bergen die meer dan 2000 meter uit de zee verrijzen wordt Musandam ook wel ‘het Noorwegen van Arabië’ genoemd. Khasab is de regionale hoofdstad van Musandam (soort provincie in Oman). Het ligt vlakbij de Straat van Hormuz. Khasab staat gekend om haar visserij en geitensmokkel in kleine speedbootjes van en naar Iran. Iran is slechts een goeie 45 km verwijderd van de haven van Khasab. De meeste transport van goederen is naar Bandar-e Abbas (druktste haven van Iran) en de koopwaar zijn veelal sigaretten en electronica. Daarnaast is Khasab ook een toeristische trekpleister voor duiken, berg safaris en dhow cruises rond de fjorden.

Vrijdag zijn we na de nodige stempels en papierencontroles Oman binnengereden en hebben we Khasab verkend: wandeling in de buurt, eventjes een stukje berg beklimmen, een rit off-road richting Dibba met de Mitshubishi Lancer van Veerle totdat we een bord zagen dat je om verder de bergen in te rijden best een 4x4 nodig had en we de “wegen” voor ons steil en kronkeling naar boven zagen gaan ... dus terug naar ons hotel ... langs de luchthaven (vroeger uitsluitend militair, sinds kort ook passagiersvluchten), langs strand ... langs put in de weg die we eerder die dag al gezien hadden ... langs mooie rood/grijze stenen die we eerder die dag al gezien hadden ... hmmmm ... de terugweg is precies veel langer dan de heenweg ... wat over en weer gepraat in auto of de déjà vues dateren van voor ons aankomst in hotel of van na vertrek in hotel naar de bergen .... uiteindelijk langs de kant gaan staan ... en wat bleek ... we waren bijna weer aan de Oman/UAE grens ... ons hotel gewoonweg voorbijgereden ... hahahaha ... de testosteronbron in de auto had dit natuurlijk al veel vroeger in het snotje, maar de oestrogeenbron had net niet de grenspost nodig om overtuigd te worden ... hahahaha... Iets later dan gedacht in het Golden Tulip Resort aangekomen, lekker gedineerd, geluierd en goed geslapen.

Zaterdagochtend vertrok de dhow cruise van Khasab haven naar de fjorden. Ongelooflijk prachtige zichten en landschappen. Moeilijk om in woorden te vervatten en op foto’s weer te geven.
Vergezeld van een paar dolfijnen die naast onze dhow meezwommen, voeren we langs de fjorden en werden we attent gemaakt op het vissersdorpje in de bergen waar de armen een huis van de Sultan krijgen en de kinderen degelijk onderwijs (alles voorzien door Sultan, tot en met laptop per kind toe). We dobberden rond Telegraphic island: een eiland wiens naam komt van wanneer de Britten het gebruikten als telegraaf kabelstation van 1864 tot 1869. De ruïnes van de originele stenen gebouwen zijn er nog steeds. Het gerucht gaat dat de Engelse uitdrukking “going round the bend” (i.e. gek worden) van daar afkomstig is, aangezien je helemaal rond Khor Ash moest gaan om Shamm eiland (eigenlijke naam van Telegraphic island) te bereiken, en bovendien was het een zeer eenzame stationering voor de ongefortuneerde zielen die achterlaten werden op het eiland om het station te bemannen. Nabij Hidden Cove bleef de dhow een tijdje stilliggen zodat je een frisse duik in de zee kon nemen, snorkelen, relaxen op de boot, ... alvorens terug te varen naar Khasab haven.
In de namiddag zijn we terug de bergen ingereden, tot aan het Acacia bos. Op de weg er naartoe zie je enkel bergen en stenen, alles is bar en dor en het is zeldzaam om meer dan 3 bomen tesamen te zien in dit gebied. Maar op het einde van de “weg”, lag het Acacia bos: groene bomen overal! Een ideale plaats om te kamperen, met watertank en speelplein.

Tot zover het wonderschone Musandam.

Vandaag zondag en eerste werkdag voor Thomas. Aangezien het de laaste weken hier gonsde van de roddels, ben ik benieuwd met welk nieuws hij strakjes thuis zal komen. Ik had vandaag nog een dagje congé aangezien de islamieten gisteren nieuwjaar (Hijr) gevierd hebben. Een islamitisch jaar is gemiddeld 11 dagen korter dan het onze. Zij zijn nu ook in 1428 aangekomen!

Foto's Musandam: