Thomas en Veerle in Denemarken

woensdag, juli 29, 2009

Juli 2009

Onze maand juli in een notedop.

De maand begon wat in mineur met de diefstal van Thomas’ fiets. Jammer maar helaas, rien à faire, zelfs geen pv opstellen bij de politie aangezien er geen Deens nummer in fiets gegraveerd stond. Ondertussen is Thomas terug mobiel, zij het met zo een opvouwbare fiets met mini wielekes. Praktisch dat wel, maar toch een grappig zicht als je hem in kostuum naar zijn werk ziet fietsen. Ook wel goed voor de conditie natuurlijk, iedere dag een cardio workout!

Van 3 tot 12 juli waren we in België. Een weekje dat bol stond van trouwvoorbereidingen met meerdere afspraken per dag. Heel druk dus maar tegelijkertijd heel efficiënt, tick tick tick, we konden heel wat afvinken op ons to-do lijstje! Tussendoor lief klein Alineke bezocht, wat een schatje; hi & bye uurtjes met de familie; een lekker BBQke en een leuk voetbaltornooike met de uitroeptekens meegepikt.

Nadat we in België reeds met 2 pastoors gepraat hadden, was het de beurt aan Kopenhaagse pastoors. We hebben immers de toelating nodig van de parochiepriester hier om in België voor de kerk te kunnen trouwen. De zoektocht naar een Rooms-Katholieke kerk (overgrote meerderheid is hier protestants) begon bij de St Mariae Kirke. In mijn beste Deens probeerde ik aan een heel lief oud voorovergebogen nonnetje uit te leggen dat ik op zoek was naar de priester. Gelukkig was er in dat in wierrook ondergedompeld klooster naast de kerk een ietwat jonger nonneke aanwezig, die even later aan tafel bijschoof. Switch to English, mange tak! Zo bleek dat meneer pastoor op vakantie was, maar wel bereikbaar op zijn GSM. Hij vertelde me dat dit niet onze parochie was en gaf me de naam van een andere kerk. Na een hand op mijn schouder van het jongste nonneke (het ga je goed, mijn kind, een vruchtbaar huwelijk gewenst :)), hupla, de fiets op, op naar een andere priester. Ik deed mijn verhaal bij de 2e priester maar hij kon ons niet verder helpen. Hij was niet de parochiepriester van die kerk. Maar toch al 1 stap dichter, de Jesu Hjerte Kirke is de juiste kerk/parochie voor ons. Het derde gesprek met de juiste priester leerde ons dat het niet zo eenvoudig is als we dachten. Onze priester in Destelbergen had ons namelijk papieren meegegeven waar de Kopenhaagse priester gewoon zijn handtekening diende onder te zetten en that would be all. Maar de Kopenhaagse priester wil dit niet doen, want dit zou niet geldig zijn! Hij zegt dat hij de “ondervraging/onderzoek” moet doen aangezien wij hier wonen. Euh, geen probleem, in België was dit best een leuke “ondervraging” met de priester van Destelbergen, maar toch een een klein beetje schrik wat ons hier in Kopenhagen te wachten staat. Voorlopig geen verdere ontwikkelingen aangezien we wachten op onze doop- en vormselbewijzen uit België, zodat we die kunnen overmaken aan de Kopenhaagse priester, die dan na zijn goedkeuring de papieren zal doorgeven aan de Deense bisschop, die op zijn beurt de papieren zal doorgeven aan de Gentse bisschop, zodat ze uiteindelijk terug bij onze pastoor in Destelbergen zullen terecht komen! To be continued!

Helaas ook droef nieuws deze maand. We werden stil toen we vernamen dat onze maat Dietrich er niet meer is. De herinneringen aan leuke kot/thema-feestjes in Leuven blijven. Zijn laatste wens was om te luid en te veel geluid onder de aandacht te brengen. Bij deze ... draag goed zorg voor jullie oren...

Derde keer goeie keer wat betreft onze advanced open water duikcursus. Na afgelasting in Australië (cycloon weer) en vorige maand in Kopenhagen (te veel wind) waren mid juli de weergoden ons iets beter gezind. Geen prachtig weer dat weekend, maar de duiken gaan door! En was dat een belevenis. Voor de eerste keer duiken in koud water met een 7mm pak aan met kap en schoenen, dat is toch helemaal iets anders dan duiken in zwemkledij of skin suit in warm water. Niet alleen tricky om je buoyancy te controleren (voeten en benen die graag de lucht invliegen), maar ook als je uit het water komt is het aangenaam om in het zonneke wat op te drogen, genietend van een drankje en vers stukje appelsien of watermeloen... Pas ici! Tussen de 3 duiken door kon je buiten (soms in de gietende regen) uitrusten op een rots, geen water, geen luch ... Qua faciliteiten hebben Thomas en ik dus grote ogen getrokken. Het begon met je omkleden op straat (!!), je rugzak en kleren onder een plastieken bak leggen om ze toch iets of wat te beschermen tegen het danske vejr, het klauteren over 1,5m hoge betonnen muur om naar het water te geraken, alsook al uw uitrusting erover hijsen (!!!), het afdalen van een glibberige helling of rotsen helling om in en uit de Noordzee te geraken... Help! Dan leer je dat Denen harde vikings zijn, door weer en wind, back to basics,... en duiken is een sport weet je wel! Totaal kapot na 3 vermoeiende duiken fietsten we naar huis ... een beetje opgelucht dat de 2duiken de dag erna in Zweden afgelast waren omdat het weer te slecht geworden was. Oef, we konden recuperen op zondag! Vervolg advanced cursus op zondag 9 augustus.

Ontspanning deze maand onder de vorm van bezoekjes aan Tivoli, uitproberen van restaurantjes, cinema bezoeken, kuieren in het centrum, het volgen van de Tour de France, ... en onze housewarming party afgelopen zaterdag. Het was een plezante namiddag en avond/nacht waar de Belgische bieren vlotjes naar binnen gingen, de kater en de opkuis de dag nadien waren iets minder!

Vandaag begint de Tour van Denemarken (Post Danmark Rundt) in het Noorden van Jutland (Hirthals). Op zondag 2 augustus, na 830km in totaal, eindigt de zesde en laatste etappe in Frederiksberg, op de Deense Champs Elysées ofte Frederiksberg Allé hier om de hoek. Dus volgend weekend volksfeest en wielerfestiviteiten in onze wijk. Tot in augustus.