Thomas en Veerle in Denemarken

zondag, juni 15, 2008

Euro 2008 & Kajak

Voetbal. Jep, ook hier in Dubai stellen we onze TV iedere avond af op Euro2008. De eerste match van de avond pikken we zeker mee maar voor de tweede match is het vechten tegen de slaap want die start hier pas om 22h45 en eindigt rond 1u... wat laat de volgende dag de werkwekker afloopt om 5h50. Een poging om het beeld op Al Jazeera te synchroniseren met Vlaamse/Hollandse live stream commentaar op laptop is niet gelukt en dus kijken we maar met onbegrijpbare Arabische commentaar.
De eerste match van Holland tegen Italie hebben we in gezelschap van collega’s Sandra (Duitse) en Gijs (Hollander) bekeken. Amai amai ... wie had dat op voorhand durven denken...schone wedstrijd en verdiend gewonnen. Ondertussen weten we ook dat deze oranje prestatie geen eendagsbevlieging was want afgelopen weekend hebben ze alweer met overtuigende cijfers gewonnen van Frankrijk. Gijs draagt dan ook vol trots zijn oranje voetbalshirt onder zijn kostuumhemd ;) Sinds donderdag neemt Thomas tevens de matchen op voor de mannen aan boord zodat zij achteraf de Kroatische/Hollandse/... gloriemomenten kunnen herbeleven.

Donderdag hebben we heel bewust geen stapje in de wereld gezet want de volgende dag hadden we duik nummer 3 en 4 gepland. Tot vrijdagochtend een klein half uur op voorhand we telefoon krijgen van Pavillion Dive Center: je mag terug in je bed kruipen ... de duik is afgelast wegens te slecht weer. Grote ontgoocheling en veel gezucht! We hadden namelijk donderdagnamiddag nog naar het dive center gebeld voor bevestiging want Thomas had het weerbericht bekeken en dat zag er niet fraai uit. “Nee, nee geen probleem, de duik gaat door.” was het antwoord. Grrr....daar zit je dan ’s ochtends vroeg in de zetel, volledig met zonnecreme ingesmeerd ...
Dan de eeuwige vraag: wat gaan we doen vandaag? Een weinig brainstormen later kwam Thomas met het lumineuze idee op de proppen een kajak te kopen! Het heeft lang geduurd maar nu bezit hij dus een bootje! J Zogezegd zogedaan en tegen de middag pronkte er een legergroene ongeveer 3m lange opgeblazen kajak in onze living. Hmmm ... deze kajak moet naar buiten in zee geraken ... onmogelijk in de lift ... onmogelijk om te draaien in de trappenhal ... dus maar weer laten leeglopen he. Dan een kort wandelingske naar de zee aan JBR. Hilariteit toen bleek dat de golven bijna 3m hoog waren.. niet voor niets dus dat de duik afgelast was. Toch hebben we moedig geprobeerd de kajak in zee te trekken maar 2 golven later spoelden we alweer aan. Hihihihi. Niet te doen. Veel te woeste zee. Dus werd het een beetje zwemmen en dan uitrusten en opdrogen op het strand... in die handige kajak-zetel. We werden vergezeld van .. hoe klein is de wereld ... 2 Belgen (Karim & Caleopia) die naast ons op het strand lagen ... en bovendien ook The Waves wonen, wel in Tower B. Dat was dus datzelfde koppel dat ooit eens vanop 6e verdiep commentaar in het Nederlands gaf toen Thomas en ik beneden aan het tennissen waren! Anyhow ... kajak leuk ... maar nog niet echt kunnen varen natuurlijk. Dus namen we de kajak terug op onze hoofden en wandelden we naar huis. Vlakbij de The Waves zijn ze namelijk een kleine jachthaven aan het construeren en die aanlegsteigerkes waren al af. U hoort ons al komen ... hupla met onze kajak Dubai Marina in. En dan zaalig peddelen ... toem piroem piroem ... lalalala ... tussen de yachts door ... langs de wolkenkrabbers (al dan niet in aanbouw) ... een tochtje tot bijna aan het begin van Marina Walk alwaar we onze kar omdraaiden en terug naar huis peddelden. De max!


kajak op strand aan JBR


de woeste zee


dan maar relaxen in de kajak


dobberen in de Marina


dobberen in de Marina

Op zaterdag moest Thomas terug gaan werken en hield ik me bezig met de kuis, was, strijk, meetings voorbereiden en valies maken want ik vertrek zondagmiddag op business trip naar London tot woensdagvoormiddag. Deze drukke dag werd even onderbroken met een bezoekje aan de Market day waar ik mooie juweeltjes bij Gaby ontdekt heb.

Onze eerste duik

De volgende ochtend – zaterdag 7 juni - was het dan zover: onze eerste duik in zee! Samen met Russische instructrice Elena en een andere duikster Bes namen we het bootje aan Jumeirah Beach Hotel. Voor de kust van Dubai in de Arabische Golf ergens tussen The World en Palm Jumeirah werd het anker uitgegooid. We trokken onze uitrusting aan en met een achterwaarse salto sprongen we het sop in. En dan begon de tocht naar beneden ... langs de koord ... oren equalizen ... dieper en dieper ... tot we na 9/10m de bodem van Jumeirah Reef bereikten. Aangezien onze eerste duik een “plezier” duik was kregen we elk een banaan in de hand gestopt op de bodem. Ik had de tijd niet om stukjes banaan in zee te werpen of er kwam al een batfish aan mijn half gepelde banaan knabbelen. De max... vissen bananen voederen. Aangezien de zichtbaarheid heel slecht was – slechts 1-1,5meter, moesten we hand in hand zwemmen om elkaar niet uit het oog te verliezen. Van Jumeirah Reef hebben we dus met dat troebel water (vol zandpartikels...zouden die baggerwerken in de buurt daar voor iets tussenzitten;)) maar weinig kunnen zien. Na een klein half uurke gingen we terug naar de oppervlakte ... heel traag stijgend ... met één arm omhoog en kijkend naar boven ... en kwam daar toch wel geen vis in mijn vinger bijten zeker ...tot het zonlicht dichter en dichter kwam en onze kopjes boven water staken! Cool! Na wat oefeningkes boven water mochten we terug op de boot klauteren en een beetje uitrusten voor we een 2e keer gingen duiken. Even werd er overlegd met een andere boot met duikers vlakbij of we voor de tweede duik naar Madinat wreck dive site zouden varen maar wegens nog slechter weer daar zijn we ter plaatse gebleven. Tijdens de tweede duik moesten we dan aangeleerde skills demonsteren: pivoteren op bodem (drijfvermogen controleren), met kompas zwemmen, masker laten vollopen en leegblazen, buddy geen lucht meer en met alternatieve luchttoevoer gecontroleerd naar oppervlakte zwemmen, kwijtspelen en terugvinden van hoofdluchttoevoer, ... allemaal dingen die je normaal gezien niet nodig hebt maar best weet hoe/wat te doen – just in case. Het zijn dan ook nog “leer”duiken he. De laatste set oefeningen aan de oppervlakte waren er echter teveel aan voor Thomas die misselijk werd in het woelige water en daaropvolgend zijn ontbijt aan de zee cadeau deed! Bes was er niet in geslaagd de tweede duik mee te doen wegens hevige oorpijn en hing daarenboven bleekjes over de rand van de boot te kotsen. Ik was blij met mijn sterke maag die dag!

Khor Fakkan & EK Staff party

Op dinsdag 3 juni stond een avondje kolonisten met Koen, Isa, Mike & Charlotte op het programma. Het werd een gezellige avond waarbij lekkere hapjes gegeten werden, veel gekletst en ... de gezelschapdoos niet uit de kast geraakt is! Verder ook geleerd dat Charlotte meesteres is in het vastnemen en nuttigen van andermans drankje :), Koen bij het krieken van de dag zotte kilometers rijdt op zijn koersfiets hier in Dubai/Al Ain en het niet zo slim is een fles porto zonder dop erop boven op een schap te willen zetten ... onze muur daardoor een paar dagen gezegend was met een kunstig rood patroon... tot de schade weggewerkt werd met een laagje verf!

Op woensdag leerden/oefenden we de laatste duik-skills in het zwembad en dus waren we klaar voor het echte werk in zee volgende zaterdag. Spannend...

Dan was het donderdagavond, start van het weekend. Na een lekkere sushi maaltijd installeerden we ons in de zetels van de Grand Cinema en keken we naar Indiana Jones 4. De lange werkdagen hingen echter in onze kleren en dus was het nadien bedtijd!

Vrijdagochtend 6 juni stapten we fris en monter de auto in en weg waren we op daguitstap met Mike & Charlotte. Aangezien we al een paar keer Snoopy island bezocht hadden kozen we nu voor snorkelplezier in Khor Fakkan. Khor Fakkan blijkt echter in het emiraat Sharjah te liggen en niet in het emiraat Fujeirah dus not the place to be voor een koel pintje bij de lunch! Nadat we onze uitrusting gekocht/gehuurd hadden in de Divers Down clubwinkel (vlakbij het Ocenanic Hotel) flipperden we over het strand de Indische Oceaan in. Snorkel snorkel ... zout zeewater in mond ... kuch kuch ...... snorkel snorkel ... zwem zwem ... en op weg naar de rotsen ... maar enkel dood koraal te bespeuren. Na een korte pauze op een prive strandje tussen de bergen en een kleine foto sessie boven water zwommen we verder langsheen de rotsen op zoek naar vissen. Carla van de duikclub had ons verteld dat achter de rotsen links we (baby)visjes en misschien zelfs schildpadden konden zien. En ja .. eindelijk ... ziedaar een paar blauw-geel gestreepte, bruine, zwart-grijs gestreepte exemplaren. Niet echt om over naar huis te schrijven – euh, foutje van de firma, er wordt dus toch over naar huis geschreven ;) – maar we hebben dus vissen gezien! Geen schildpadden natuurlijk in dat troebele water aan de haven van Khor Fakkan. Het snorkelavontuur werd afgesloten met een flinke zwempartij tegenwind/tegenstroom terug naar het strand. Oef... we made it ... vlug dat zout water afspoelen en dan de auto in... want een paar uur later begonnen de feestjes in Dubai!


wij

Mike & Charlotte

De Emirates Corporate Communications staff party vond plaats in de Al Safeena ballroom in Jumeirah Beach Hotel. Het thema was Hollywood versus Bollywood. Na de gebruikelijke speeches van oa. DSVP Corp Comms Mike Simon, SVP Advertising Steve Wheeler (mijne big boss), ..., de uitreiking van een paar Najm awards, ... spreidden sommigen hun talent ten toon op het podium en genoten we van een goeie versie van Louis Armstrong en een prachtige Ave Maria van ICU* collega Marta (*ICU=Internet Communications Unit). Geen idool jury maar een hele brave die alle kandidaten met een prijs en lof naar huis stuurde. Tijdens het avondeten was er ook de tombola trekking en zodoende zijn wij een flashy waterkoker rijker! De beentjes werden korstondig losgeschud op de dansvloer want we gingen het niet te laat maken.
Al Safeena ballroom
Award uitreiking SVP Advertising
Steve Wheeler & Advertising controller Ali
ICU tafel: Paul&Dacey, Marta & Arjun,
wij en Sandra
DSVP Mike Simon met zijn in de
jaren 70 blijven steken vrouw ;)
op de dansvloer