Thomas en Veerle in Denemarken

dinsdag, september 26, 2006

Fly Emirates

* vreugdedansje*
Op 15 oktober ga ik aan de slag als IT Project Manager bij Mercator. JOEHOE !!
Mercator is de IT divisie van Emirates Group.
Welgeteld 3 maanden na mijn eerste (en enige) interview is het dan zover! Dat het de langste sollicitatie uit mijn nog prille geschiedenis is, staat buiten kijf! Op 27 mei heb ik namelijk mijn cv online op hun careers website ingevuld en gesolliciteerd voor bovengenoemde functie. Dan volgde algemene stilte tot ergens halverwege juli. Op een goeie namiddag belde Adam, senior project manager en mijn toekomstige baas. Het bijna 1 uur durende telefonisch interview was goed verlopen, dus volgde een persoonlijke ontmoeting op 15 juli. Na die ontmoeting vertelde Adam me dat hij me zou aannemen. Joehoe, aangenomen :) ... maar de joehoe bleef niet duren... want mijn bijna wekelijkse telefoontjes naar Adam om te vragen wat de status van mijn sollicitatie was, gaven niet altijd hoopgevend nieuws... De voornaamste reden waarom het uiteindelijk zo lang geduurd heeft om me aan te nemen, is tweeledig: de functie vereist enerzijds 5-8 jaar ervaring, ik heb er maar 2, dus moest Adam mijn "zaak" gaan bepleiten en anderzijds de poging tot rechtstreekse aanwerving onder Emirates en niet via een agent. Puntje 2 is helaas niet gelukt. Waarom helaas? Omdat er aan "echte" Emirates werknemer voordelen verbonden zijn zoals zeer goedkope vliegtuigtickets :). Maar niet getreurd, vorige week heeft Adam me dus laten weten dat rechtstreeks aannemen niet voor de nabije toekomst zou zijn en ik me dus bij één van de 4 agenten (ze werken met 4 bureau's samen) moest inschrijven om bij Mercator te kunnen starten. Zo gezegd zo gedaan, 2 van de 4 agenten gecontacteerd, contractvoorstellen onderhandeld en vandaag het beste contract gaan ondertekenen! Eind goed, al goed :) Normaalgezien moet het mogelijk zijn om na een jaartje voor Emirates zelf te werken, zonder een tussenagent. Vreemd vind ik wel dat het Emirates is, en niet mijn agent, die me zal sponseren, lees: werkvergunning en verblijfsvergunning geven. Soit, het maakt me niet uit: ik ben content!!
Misschien nog een klein woordje over mijn nieuwe werkgever.
Mercator is de IT divisie van Emirates Group. Aan het hoofd van de Emirates Group staat His Highness Sheikh Ahmed bin Saeed Al-Maktoum, de broer van de huidige heerser van Dubai.
De Emirates Group telt 8 bedrijven:

Al Fattan Plaza, het gebouw waar ik ga werken:

En tot slot, zeer interessante werkuren: van 7:00 tem 3:30, 5-dagen week. Dus het eten zal ook nog steeds op tijd klaarstaan tegen dat mijn noeste werker thuiskomt en er kan nog steeds verder gewerkt worden aan de kennis van de Arabische taal!

Sjjjht, er is ook klein minpuntje in dit JOEHOE verhaal ... het verkrijgen van verlofdagen vóór oktober 2007 is niet direct zichtbaar, want blijkbaar is het de gewoonte dat je in je eerste jaar geen verlof neemt, zelfs geen onbetaald verlof ... maar waar een wil is, is een weg ... desnoods neem ik met kerst/nieuw mijn 8 dagen casual/sick leave ;)

zondag, september 17, 2006

Balletje slaan

Vrijdag, het weekend is begonnen.
Ware het niet dat Thomas 's morgens vertrok naar de Marco Polo en pas tegen 15u thuis was.
Zoals meestal na het werk was het tijd voor douchke en wat suffen in de zetel.

Na genoeg gesuf, waren we beiden in de mood om nog eens een nieuw restaurantje uit te proberen. Geleid door de positieve commentaren in Time Out Dubai (een tijdschrift hier), trokken we naar Mosaico, een Italiaans restaurant in Emirates Towers.

Voor de maaltijd nog rap een aperitiefke gedronken met Diego, Maarten en Jeroen.
Twas happy hour voor de dames, dus kreeg Veerle 2 glazen wijn aangereikt. Waarvan Diego met plezier eentje overnam.

Mosaico bleek aan de verwachtingen te voldoen, lekker gegeten!





Zaterdag, uitslapen...

Ware het niet dat om 6u15 de telefoon van Thomas rinkelde.
Ingestelde beltoon van Marco Polo klonk door de slaapkamer.
Dus onmiddellijk alle hens aan dek.
Bleek dat Klaas, de kapitein, zich vergist had en naar Jo, den TD'er, had moeten bellen.
Kan gebeuren. Dus omgedraaid voor nog een 3-tal uurtjes slaap.

Dan de eeuwige vraag:
Wat gaan we vandaag doen?

Kwestie van de ideeën wat te laten opborrelen, besloten eerst maar efkes te winkelen, koken en eten.

Toch, de vraag bleef onvermijdbaar smeken op een antwoord: Wat gaan we doen???

Ten einde raad, nog maar eens Time Out Dubai ter hand genomen.
Het boekske bestaat 5 jaar dus zijn er allerhande promoties:

- poging 1: Telefoontje nr Dubai Autodrome om te karten (snelheid 100 km/u dus deftige karts). Actie was 2 voor de prijs van 1 en 1 free hot lap ter waarde van 300 AED (wat dat ook moge zijn). Echter de dame aan telefoon wist niet echt wat die promotie juist was en wat de voorwaarden waren. Ze zou checken met haar baas en Thomas terug bellen.
Niet dus...

- poging 2: Yuppie worden les 1.
Actie was immers 2 voor de prijs van 1 golf spelen in dubai Montgomerie Golf Club.
Toch eerst efkes getelefoneerd of mensen met zeer beperkte golfcapaciteiten toegelaten werden.
Dit bleek allemaal geen bezwaar aangezien ze over een oefen circuit (academy course) beschikten. Dus wij in auto en hop, voor we het wisten stonden we met een golfclub in onze handen.

Dat we geen professionals waren, kon je al van minuut 1 zien. We kregen immers de vraag welk soort clubs we wilden. Nadat we een minuut lang stom voor ons uitstaarden, hoorden we de opties. Ladies of Mens clubs, right or left handed. Dus aangezien Veerle een Lady is en Thomas toch ook niet echt een stoere vent is, gingen we voor een zak Ladies right handed clubs.
Het ventje die opgebeld werd om een bag of Ladies right handed clubs klaar te zetten voor Mister Thomas kon het toch niet nalaten om te confirmeren dat het wel zeker Ladies clubs moesten zijn.

Na deze introductie hadden we niets meer te verliezen, dus konden we ongegeneerd op de drive range onze eerste balletjes slaan.

Thomas zijn talent kwam het eerst boven drijven, hij kon al een balletje met een mooie boog over een zekere afstand slaan. Alleen week zijn bal telkens nogal ferm naar rechts af. De wind natuurlijk!

Veerle haar slagen bleven eerder laag bij de grond, hoewel ze van tijd tot tijd ook wel een deftige afstand wist te over bruggen.








Na honderden slagen, kilos verzet zand ipv balletjes, en voor Thomas tientallen kapotte Tee's (die stomme kleine houten stokjes die breken bij de minste aanraking van een golfclub) , voelden we ons klaar om ons op de ninehole course te wagen. Efkes afwachten tot er niet te veel volk was en weg waren we.

Hole 1: beide in 2 slagen tot op de green, maar daarna ferm gesukkeld om het balletje in het gaatje te krijgen, bij minigolf gaat da precies toch makkelijker.

Het ging gelijk op tussen ons.

TOT...

... er water lag tussen het beginpunt en de hole...

Thomas begon, het balletje vloog met een mooie boog over het water. Echter ook over het eilandje met de hole, over het water aan de andere kant om ergens bij hole 7 uit te komen.
Mooie slag maar ja...

Veerle dacht van, ik moet niet zo hard slaan om daar te raken, en daarbij, in een boogje vliegt da bij mij toch nooit. Dus Veerle sloeg haar balletje strak het water in. Opnieuw beginnen en strafpunt dacht Thomas al, maar neen, het balletje kwam zo vlak het water in dat het er gewoon op botste en mooi op het eilandje terecht kwam. Veerle kon het balletje 2 slagen later in het gaatje parkeren, terwijl Thomas de verloren situatie niet meer kon recht trekken, en forfait voor deze hole moest geven (we hadden niet zoveel balletjes, dus we konden er geen 35 in het water kloppen)

Bij hole 7 moesten we niet meer over water, maar toch slaagde Thomas er in zijn 2e en laatste balletje het water in te kloppen. Het was niet diep dus kon hij het er uit vissen. Veerle was ondertussen nog verder afstand aan het nemen. Haar strakke slagen gingen telkens mooi de goeie richting uit (Thomas had nog steeds last van die verdomde wind :)) Ook het putten ging Veerle beter af.

Conclusie, beiden zeer zware handicap, maar Veerle heeft Thomas toch enigszins afgedroogd.

Moraal van het verhaal, als man mag je nooit met Ladies clubs spelen ;)






het water:



zaterdag, september 09, 2006

Dhow cruise

Gisteren hebben we Nive's verjaardag gevierd op een dhow.
Een dhow is een Arabisch vrachtzeilschip. Dubai was ooit één van de belangrijkste dhow bouwcentra in de Golfkust. De Al-Galalif (dhow-bouwers) gebruiken eenvoudig materiaal en methoden om de vaartuigen te bouwen. De planken worden gebogen en in elkaar gepast, de ene boven de andere en dan wordt het frame aan de binnekant gemonteerd (in het Westen wordt het frame van een boot meestal eerst gebouwd en worden de planken nadien aangebracht). De grote vaartuigen worden allemaal gemaakt met de hand, met enkel een hamer, zaag, beitel, boor en schaaf als gereedschap! Vandaag de dag zijn de dhows voorzien van motoren en niet meer met zeilen. Dus gisterenavond hebben we voet aan boord gezet van zo'n gemotoriseerde dhow voor een tocht doorheen de kreek van Dubai.
De kreek (in het Arabisch Al-Khor) is een 12km lange zeearm die de levensader van de stad vormt en de basis heeft gelegd voor de welvarende handelsmetropool. De dikbuikige dhows, zwaarbeladen met waren uit zeer veel landen, liggen aan de kreek. Op de kade (dhow wharfage) staan massa's houten kisten voor doorvoer naar andere bestemmingen. Met krijt staan de steden op de kisten: Bombay, Karachi, Zanzibar, ... . Dag en nacht worden honderden houten dhows volgeladen. Maar de kreek is ook temidden het moderne zakencentrum waar wolkenkrabbers de skyline domineren. Ten zuiden van de kreek ligt het oudere stadsdeel Bur Dubai, met het museum, Bastakia gebied en het paleis van de Sheikh en ten noorden ligt het nieuwere deel Bur Deira. Je kan de overkant bereiken met een abra (watertaxi), Al-Maktoum of Al-Garhoud brug of via de Al Sindaga tunnel. In het oosten loopt de kreek over in een brede lagune, waar duizenden flamingo's overwinteren.
Na een heerlijke buffetmaaltijd binnen (het is hier nog steeds heel warm, ook s avonds, dus lange leve de A/C) hebben we ons in de zeteltjes aan dek genesteld om nog meer te genieten van de omgeving. Op onze rondvaart hebben onder andere hetvolgende gezien:
In Shindagha, de historische wijk aan de kreek, waar de eerste bewoners van Dubai zich vestigden, zijn de nog behouden huizen gerestaureerd. Het paleis van Sheikh Said (overgrootvader van de huidige ruler van Dubai, Sheikh Mohammed) met tentoonstellingsruimten rondom centrale binnenplaats is één van die mooie reconstructies. In de buurt van het Shindagha paleis is een monument opgericht om het erfgoed van de bedoeïenen en van het parelvissen vast te leggen voor het nageslacht. We zijn ook langs Heritage House gevaren: een gerestaureerd traditioneel huis, in Souq gedeelte van Deira, gebouwd in 1890, ooit bewoond door een rijke Iraanse handelaar. Het verschilt van de oude huizen in Bastakia gebied (cf waar ik Arabische les gevolgd heb) aangezien Heritage House geen windtorens heeft. Het huis wordt gekarakteriseerd door veel houten blinden op straatniveau en een balkon dwars op het dak. Een gebouw waar je ook niet kan naast kijken, is Dubai Municipality building. Dit postmoderne gemeentehuis staat aangeschreven als een architectonisch hoogstandje. Uit een open betonblok steekt een halfronde granieten uitbouw. De koperkleurige uitbouw staat op witmarmeren zuilen. Ertegenover staat het beeld van een dromedaris met een schaakbord en een toren, een herinnering aan de schaakolympiade van 1986.
Na deze mooie dhow cruise hebben we koers gezet naar Malécon, een bar in Jumeirah 1, waar we de beentjes uitgeslaan hebben op "cheesy" muziek. Een zeer geslaagd verjaardagsfeestje Nive!

Enkele foto's:


Nive, birthday girl,
in het Intercontinental hotel
(plaats van afspraak)


aperitiefke


binnen in de airco smullen van lekker buffet


nadien gezellig samenzitten aan dek


Nive en Veerle vooraan de dhow


Hertitage House
(andere bezienswaardigheden helaas
geen geslaagde foto's wegens schermke
camera aangedampt en geen flash)


de 2 "rug"meisjes zijn de jarige
Ruba en Nive

klaar om de lekkere chocoladetaart
aan te snijden


gezellig aan dek


feestje nadien in Malécon

zaterdag, september 02, 2006

Weekend

Korte mededeling: Sinds gisteren is het weekend hier veranderd: het is nu vrijdag en zaterdag weekend (in plaats van donderdag en vrijdag).

Donderdagnamiddag hebben we een kort tripje naar Oman ondernomen (lees: net over de grens U-turn gemaakt :)) en dus kan ik terug 60 dagen in UAE verblijven!
s Avonds hebben we ons uitgeleefd op Stijn's verjaardagfeestje in Marina Park. Vrijdag was relax, met uitzondering van een klein tornooike badminton.

Foto's verjaardagsfeestje Dubai Marina:


vlnr: Jimmy, Marc, ? en Peter


Kristof


Davy, Veerle en Maarten


Jarige Stijn


Thomas en Maarten


Ayona



Sander


Zayn en Gunther


Stijn en Ayona